Πολύδροσο
Polydroso

Στην ταινία Πολύδροσο (Polydroso), η κόρη Σοφία (ερμηνευμένη από τη Σοφία Κόκκαλη, η οποία είναι ευάλωτη, χιουμοριστική και ταυτόχρονα δραματική) επιστρέφει στο πατρικό της σπίτι, στα προάστια της Αθήνας, για να φροντίσει τη μητέρα της (την οποία υποδύεται η Βίκυ Καγιά σε μια απροσδόκητα απαλή και δυνατή ερμηνεία). Η μητέρα μπορεί να πεθάνει, και αυτές οι πιθανά τελευταίες κοινές μέρες γεμίζουν με μικρές, σημαντικές στιγμές: βόλτες, την προετοιμασία φαγητών όπως η πίτα με μάραθο, παρακολούθηση ταινιών και την αναβίωση παλιών αναμνήσεων.

Μέσα σε μια δεμένη, σχεδόν άφωνη σχέση, μοιράζονται μυστικά, φιλιά και έναν ιδιαίτερο συναισθηματικό κώδικα που χαρακτηρίζει τη μοναδική τους σχέση.

Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης (The Boy) σκηνοθετεί αυτή τη φαινομενικά απλή ιστορία σε τρεις πράξεις με μια υπογραφή που του είναι χαρακτηριστική: ένα μείγμα σουρεαλιστικών αναδρομών, κινουμένων σχεδίων και ποιητικών, προσωπικών λεπτομερειών. Η προτίμησή του στις αναφορές στο φιλμ νουάρ, στους κλασικούς ντετέκτιβ και στις κινηματογραφικές αναφορές ενσωματώνεται διακριτικά στην αφήγηση, χωρίς να επισκιάζει το προσωπικό, συναισθηματικό επίπεδο της σχέσης.

Οπτικά, η ταινία εντυπωσιάζει με μια γλώσσα εικόνας που, με ζεστές κίτρινες και ροζ αποχρώσεις, αποτυπώνει τα αθώα, ανείπωτα συναισθήματα. Η κάμερα του Σίμου Σαρκετζή γιορτάζει τις μικρές ατέλειες των χαρακτήρων που τους κάνουν τόσο αξιαγάπητους και υπογραμμίζει την εύθραυστη ομορφιά τους.

Μουσικά, η αφήγηση συνοδεύεται από ένα προσεκτικά συνθεμένο ηχητικό υφάδι τραγουδιών και ήχων που δεν αποτελούν απλώς φόντο, αλλά συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση της ιστορίας. Ο ηχητικός συνδυασμός των Γιώτη Παρασκευαΐδη, Nalyssa Green και Δεσποινίς Τρίχρωμη δίνει στην ταινία επιπλέον βάθος και καθοδηγεί τα συναισθήματα των θεατών.

Το Πολύδροσο είναι ένας φόρος τιμής στο φως και τη σιωπή που επιτρέπουν τα όνειρα, στη σχέση ανάμεσα σε κάθε μητέρα και κόρη, και ταυτόχρονα μια προσωπική ανασκόπηση της αγάπης, της παροδικότητας και της μαγείας των καθημερινών στιγμών.