Αδέσποτα κορμιά
Stray Bodies

Στην ταινία «Stray Bodies», η σκηνοθέτρια Ελίνα Ψύκου ακολουθεί ανθρώπους από διάφορες χώρες της Ευρώπης που αγωνίζονται για το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση του σώματος. Το ντοκιμαντέρ της μάς μεταφέρει σε χώρους όπου οι νόμοι και οι κοινωνικές αντιλήψεις καθορίζουν τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται γύρω από την οικειότητα, την ασθένεια και τον θάνατο — από κλινικές και ιατρικά γραφεία έως δικαστικές αίθουσες και συνοριακούς σταθμούς.

Η Ψύκου παρουσιάζει γυναίκες που διεκδικούν το δικαίωμα στην άμβλωση, ζευγάρια που αναζητούν απεγνωσμένα τρόπους τεχνητής γονιμοποίησης, και ανθρώπους που θέλουν να πεθάνουν με αξιοπρέπεια, αλλά βρίσκονται αντιμέτωποι με γραφειοκρατικά και θρησκευτικά εμπόδια.

Με ευαισθησία και κινηματογραφική καθαρότητα, το «Stray Bodies» συνθέτει προσωπικές ιστορίες σε ένα συγκινητικό πανόραμα μιας Ευρώπης γεμάτης αντιφάσεις. Ενώ ορισμένες χώρες επιτρέπουν πιο ανοιχτές συζητήσεις και προοδευτικούς νόμους, αλλού κυριαρχούν η απαγόρευση, το στίγμα και η σιωπή. Η Ψύκου αποκαλύπτει πως η σωματική αυτονομία δεν είναι ένα δεδομένο δικαίωμα, αλλά ένας πολιτικός αγώνας που υπερβαίνει τα σύνορα.

Η ταινία αποφεύγει τις ρητορικές καταγγελίες και στηρίζεται στη δύναμη της παρατήρησης. Με ήρεμες εικόνες και έντονες στιγμές, σκιαγραφεί πορτρέτα ανθρώπων που προσπαθούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους — συγκρουόμενοι με θεσμούς που ασκούν έλεγχο πάνω στο σώμα τους.
Το «Stray Bodies» γίνεται έτσι ένα βαθιά ανθρώπινο και πολιτικό οδοιπορικό μέσα από μια Ευρώπη που θέλει να θεωρείται προοδευτική, αλλά παραμένει διχασμένη όταν πρόκειται για την ελευθερία του ίδιου του σώματος και της ζωής.